Help, mijn galappelinkt raakt op! Samen met walnoteninkt mijn favoriete natuurlijke inkten. Afgelopen herfst heb ik tijdens wandelingen galappeltjes verzameld. Het is goed zoeken, ze zijn niet zomaar te vinden, een paar per wandeling. Ze vallen uit eikenbomen. Soms zitten ze er vol mee en vaker zijn ze er niet. Wanneer je de appeltjes verzameld, let op dat de wespjes er al uit zijn. Je ziet dan een gaatje in het appeltje. De wespjes zijn zeer nuttig, we hebben ze nodig.
Galappeltjes worden gemaakt door de eikenboom zelf als reactie op een parasiet, meestal een galwesp die eitjes in het blad legt. De boom maakt dan de galappeltjes om het eitje heen, waarin het larve zich kan ontwikkelen.
Van deze galappeltjes kun je dus prachtige zwarte inkt maken met een zweem van paars parelmoer. Gaat dat lukken met deze gevonden galappeltjes, wijn en aangemaakt roestwater van oude spijkers? Tijd om uit te proberen!
Zo is het steeds weer afwachten hoe dat met natuurlijke inkten uitpakt,
het kan eigenlijk ook nooit hetzelfde zijn,
net als de natuur die zich steeds weer vernieuwd!
Conclusie. Een beetje rommelig gedaan, verhoudingen water en wijn verkeerd berekend. Later nog wat extra galappeltjespoeder erbij gedaan en bij de wijn variant wat meer wijn. Het is niet helemaal gelukt zoals de eerste keer. De zweem van paars mist? Met alleen water lijkt de kleur erg op walnoteninkt. Al met al wel mooi en nog eens oefenen als deze inkt weer op is!
Sumi E loopeenden. Nieuwsgierigheid. Nieuwsgierig en veer-ig
